Pas njohjes izraelite do fillojnë të ‘rrjedhin lumej prej mjalti e qumështi’!

Madje, aq shumë u glorifikua një lajm i këtillë, sa që, jo vetëm që i hodhi nën hije shumicën e pikave tjera të dokumentit, të cilat janë të dëmshme për Kosovën, por i njejti lajm krijoi përshtypje të atillë, sa që, thuajase, me njohjen e Kosovës nga ana e Izraelit, dhe, me hapjen e ambasadës së Kosovës në Jerusalem, do të zgjidhen të gjitha çështjet e procesit të shtetformimit të Kosovës, dhe se, pas këtij akti, në Kosovë do të fillojnë të ‘rrjedhin lumej prej mjalti e qumështi’!

Pa mos u zhytur në detajet rreth të vërtetave të hidhura mbi themelimin e shtetit izraelit; si dhe, pa mos u ndalur te pyetja se, a thua vallë pse Izraeli nuk e pa të arsyeshme deri tash – 12 vite pas pavarësisë – ta pranojë Kosovën si shtet?!; dëshiroj të konstatoj që në fillim se, një njohje e këtij formati (d.m.th. të kushtëzuar me hapjen e ambasadës së Kosovës në Jerusalem), përskaj “suksesit” të vogël politik dhe diplomatik, do të jetë dështim i thellë parimor dhe moral për Kosovën dhe popullin kosovar në veçanti, si dhe për shqipëtarët në përgjithësi! Kjo, përreth humbjeve tjera të shumta politiko-strategjike dhe diplomatiko-juridike në nivel rajonal dhe ndërkombëtar, në të tashmen dhe në të ardhmen!

Kur jemi te ‘dështimi i thellë parimor dhe moral’, nuk guxojmë ta harrojmë faktin se, çështja dhe problemi palestinezo-izraelit është shumë i ngjashëm me çështjen dhe problemin Kosovë-Serbi, apose atë shqiptaro-sllav, edhe atë, si në aspektin historik, poashtu edhe në atë aktual; ngase, në të dy rastet, kemi të bëjmë me çështje dhe problem të natyrës ‘viktimë-agresor’!

Së këndejmi, hapja e përfaqësisë diplomatike / ambasadës së Kosovës në kryeqytetin historik, politik dhe shpirtëror palestinez – Jerusalem, përpos që do të nënkuptojë shkelje mbi gjakun, sakrificat dhe përpjekjet e përmasave legjendare të popullit palestinez për krijimin e shtetit të tyre të pavarur, me kryeqytet Jerusalemin; një veprim i këtillë, në të njejtën kohë, do të nënkuptonte ‘akt vetvrasës’ për popullin dhe shtetin e Kosovës; me ç’rast, populli dhe shteti Kosovar do të kalonin nga pozita e të qenurit viktimë (e cila është në kërkim të së vërtetës dhe drejtësisë), në pozitën e shkelësit të parimeve dhe normave bazë dhe esenciale të të drejtave të njeriut, si dhe konventave gjegjëse!

E, për pasojë, Kosova dhe populli kosovar në veçanti, si dhe shqipëtarët në përgjithësi, do ta humbin një herë e përgjithmonë ‘arsyen dhe argumentin moral’ karshi kërkesave të tyre legjitime në lidhje me korrigjimin e padrejtësive historike dhe aktuale të cilat janë ushtruar dhe vazhdojnë të ushtrohen ndaj tyre!

Për më tepër, kur dihet se, një veprim i këtillë (d.m.th. hapja e përfaqësisë diplomatike në Jerusalem) bie ndesh me të gjitha konventat e Kombeve të Bashkuara, me vendimet e Këshillit të Sigurimit, si dhe me qëndrimin zyrtar të Unionit Europian; institucione këto, në të cilat, Kosova aspiron që të bëhet anëtare; atëherë, shtrohet pyetja, me çfarë argumenti logjik dhe moral do ta arsyetojë Kosova të drejtën e saj natyrale për pavarësi para institucioneve të lartëpërmendura, si dhe të ngjashmeve, në momentin kur, e njejta, shkel të drejtën natyrale për shtet të pavarur të një populli tjetër (në këtë rast popullit palestinez)?!

Madje, edhe po të imagjinonim një realitet krejtësisht ndryshe, me ç’rast shumica e popujve dhe vendeve të botës do ta njihnin Jerusalemin si kryeqytet të Izraelit, Kosova do të duhej ta refuzojë një hap të këtillë, apose, së paku, do të duhej të jetë e fundit që do ta bënte një gjë të tillë; e jo të jetë ndër shtetet e para dhe të rralla e cila futet në aventura të këtilla, edhe atë, për hirë të nevojave elektorale të dikujt, apose kapriçiove të dikujt tjetër. Kjo, sidomos kur kemi parasyshë faktin se, njohja e Jerusalemit si kryeqytet i Izraelit, jo vetëm që bie ndesh me të gjitha konventat ndërkombëtare si dhe planet për paqe palestinezo-izraelite (të cilat, për bazë të tyre kanë ‘Zgjidhjen e Dy Shteteve’ / ‘Two State Solution’), por, një qëndrim i këtillë nuk gëzon konsenzus as në establishmentin amerikan; përpos në rrethin e ngushtë të Administratës Tramp, me në krye dhëndrin e tij Xhared Kushner, i cili konsiderohet ‘kumbar’ i kësaj ideje (në suaza të planit ‘Marrëveshja e Shekullit’ / ‘Deal of the Century’)…!

Shtetet dhe popujt me elemente të mirëfillta shtetformuese, kur gjenden në situata të këtilla, gjërat i analizojnë mirëfilli, pa mos shpejtuar…; duke vënë interesin nacional afatgjat para çdo konsiderate tjetër…

Mirëpo, kur ke popull të fjetur, akademi shkencore të cilat luajnë rolin e klubeve letrare, elitë inekzistente, mungesë institucionesh të mirëfillta, media megafone, dhe “klasë politike” injorante dhe banditeske, atëherë, nuk duhet habitur se pse ‘shqipëritë’ tona janë katandisur në këtë mënyrë, dhe pse të njejtat janë shndërruar në ‘laboratore eksperimentale’ në çdo aspekt dhe në çdo sferë…; me ç’rast, mjafton të vijë kushdoqoftë prej ‘perendimorëve’ dhe t’u bëjë me ‘isharet’ “elitave” tona politike për çfarëdo çështje…; dhe, pa një pa dy, ‘çështja’ konsiderohet e kryer…; pa çka nëse ‘çështja’ e tillë bie në kundërshtim me interesat gjeostrategjike apo vet ekzistencën e popullit dhe vendit të cilin e përfaqësojnë…! Madje, e gjithë kjo, në emër të ‘identitetit tonë perendimor’, ‘integrimeve tona euro-atlantike’, ‘miqve tanë perendimorë’, ‘partneritetit tonë strategjik’, etj., etj.!

Ndërsa, realiteti është se, këta interesxhinj: nuk kanë identitet tjetër përpos ‘hajnisë’…; nuk kanë ndërmend të na integrojnë kërkund tjetër, përpos se në margjinat e historisë…; dhe se, të njejtit, nuk kanë mik tjetër, pos interesit personal…; e, as që kanë partnerë tjerë, pos parasë dhe epsheve… Bile-bile, të njejtët, për hirë të interesave të tyre të ulta, janë në gjendje të shesin çdo gjë, e aq më tepër vendin dhe interesat e popullit të tyre…!

E, një popull që e le fatin e tij në duart e ‘hajnave’ të këtillë, ‘vaj halli për atë popull’!!!