Anijet franceze nuk ishin aq të mëdha, sa të transportonin nga Kairoja në Paris, Piramidën e Keopsit!

Preokupimi i Markonit ndaj Islamit, nuk përkthehet ndryshe përveçse, si një tregues i krizës së krijuar në Francë. Ajo krizë, tash më nuk e ka emrin «Islam», apo «Turqi», por e ka emrin papunësi, borxhe gjithandej, protesta dhe pasiguri në vend

Shkruan: Irfan Agushi

Në Dimrin e vitit 2010 / 2011, bashkë me nipin dhe mbesën, udhëtuam për në Paris. Kisha mësuar disa gjëra për qytetin e Gustave Eiffel-it. Por ishte tjetër gjë të shikoje nga afër, gjith atë që dikur e lexoja nga veprat e autorit gjerman Heinrich Heine, Librave e Revistave të shumta. Natyrisht që e para gjë që vizituam ishte Kulla e Eiffelit. Nuk dua të zgjatëm shumë, prandaj do të ndalem tek një pikë shumë e veçantë e cila më bëri të ndryshoj mëndjen rreth një kombi dhe vëndi siç ishte Franca.

Të vizitosh Parisin dhe të mos shohësh se çfarë fsheh Piramida e xhamit nën Tokë, është sikur të viziotosh Aplet zvicrane në mes të Dimrit dhe të mos bësh Ski.

Luvri ishte i mahnitshëm. Në fakt, nëse dikush dëshiron të dijë për të kaluarën e njerrëzimit i mjafton ta shoh atë përmes objekteve dhe relikteve që ishin shtruar aty.

Ajo që më ra në sy, ishin reliktet e shumta të periudhës së Faraonëve. Për një moment mendova që isha në Kairo e jo në Paris. Tek sa po shëtitesha për orë të tërra në pjesën ku ishin vendosur reliktet e vjetra egjiptase, i thash vehtës: «Ç bëjnë gjith këto relikte egjiptase në këtë ven, pse nuk i kisha parë këto në Luksor e Kairo!» Epo lidhjen e bëra menjëherë, pasi kisha lexuar edhe më herët që Napoleon Bonapartës, i pëlqente të vishte Galabinë (veshje arabe) kur po marëshonte në rrugët e Kairos. Atë botë, por edhe më vonë Anijet franceze plaçkitën gjithçka që mund të bartnin. Fatmirëisisht Anijet franceze nuk ishin dhe aq të mëdha sa të transportonin nga Kairoja në Paris Piramidën e Keopsit, pasi në të kundërtën, sot në Paris do kishim atë orgjinalen, në vend të Piramidës prej xhami.

Në Luvër, nuk gjeje objekte e relikte me vlerë të madhe historike, vetëm nga Kairoja, Luxori dhe Asuani, aty takoje dhe Artin Persian, atë Libian, Algjerian dhe Afrikan.

Sot, presidenti Markon thotë që “Islami është në krizë”, në fakt ishte në krizë, jo Islami vetë, por popujt me shumucë muslimane, atëherë kur Franca i mbante nën thundër, ndërsa sot, si gjith të tjerët, edhe francezët duhet të paguajnë për objektet, gazin, naftën, arin dhe gjithçka tjetër që marin nga këto toka. Ky relaitet i ri, nuk i pëlqen një shteti që posedonte koloni gjithandej nëpër bote. Epo ka kaluar koha kur dërgonit pasqyra dhe mernit në këmbm Arin afrikan.

Preokupimi i Markonit ndaj Islamit, nuk përkthehet nrdyshe përveçse, si një tregues i krizës së krijuar në Francë. Ajo krizë, tash më nuk e ka emrin «Islam», apo «Turqi», por e ka emrin papunësi, borxhe gjithandej, protesta dhe pasiguri në vend. Sado që mundohuni të luani lojtarin e rëndë në Arenën ndërkombëtare, të hedhni topin sa andej e këndej, përsëri shumë shpejt do duhet të ballafaqoheni me «Jelekverrdhët» e Parisit.