Çfarë hajri kemi nga Dersi i Xhumasë, nëse atë e kemi haruar!

Situata shkoj aq larg sa filluan dhe dyshimet rreth asaj që bëjn muslimanët. Kjo situatë vazhdoi e turbëllt derisa një burë shkroi një letër:

Es-selamu alejkum të nderuara motra dhe vëllezër!

– Kam ndjekur Emisionin tuaj dhe shqetësimet e njerëzve për Dersin e ditës së Xhuma e unë për këtë doja të ndaja me ju një pjesë nga Historia ime. Ka një kohë të gjatë që jam i martuar. Kam një punë të rrëndë dhe nga puna më mer uria shpejt. Por kur kthehem në shtëpi, gruaja ime më ka pregaditur ushim të mrekullueshëm. Ajo me zell e bën këtë punë, tash e 30 vite me rradhë. Që nga dita e parë kur jemi martuar. Por nëse më pyesni se çfarë ushqimi ju ka pregaditur javën që shkoi, unë nuk mund t`jua them, pasi nuk e mbaj mend, e megjithatë falë atij ushqimi unë jetoj ende. Ndoshta ne nuk e mbajmë mend ligjeratën e xhumasë fundit, por ajo ligjeratë na jep forcë shpirtërore deri në xhumanë e radhës. Ashtu siç është i domosdoshëm ushqimi i gruas sime për trupin tim, jam i bindur se dhe predikimi i imamit (Hudbes), është i nevojshëm për shpirtin tim. Ne mund të mos e mbajm mend ligjeratën dhe ushqimin që konsumojmë, por jemi të vdekur nëse ato i lëmë anash”. /IKRE/