Imam Buhariu dhe realitetet e disa teologëve shqiptarë

Nuk është e dëmshme dhe e ndaluar për ne që të rishikohet dhe rilexohet trashëgimia islame në çështjet që kanë tërhequr vëmendjen e studijuesve të mirëfilltë të islamit në disciplinat e ndryshme në kontekstet bashkëkohore në saje të shkencave humane.

Shkruan: Nehat Ismaili

Por është shumë e dhimbshme për ata që hedhin dilema gjatë kërkimeve të tyre mbi çështjet e trashëgimisë islame që kanë një prani të vazhdueshme.

Fatkeqësia e juaj më e madhe dhe e neveritshme, është që ju përsërisni dhe vetëm përsëritni atë që erdhi nga teoritë e vjetra të orientalistëve joobjektiv mbi jurisprudencën islame, historinë e lavdishme të islamit, shkencën e hadithit, tefsirit, filozofisë ose në përgjithësi në shkencat humane, në perceptimet e tyre mbi atë që është shkruar me paragjykime dhe terma pezhurativ por që ju veproni edhe më zi dhe më keq se ajo që ata kanë shkruar.

Ju përmendni dhe thirreni në emrat disa filozofëve për të dekoruar fjalët dhe idetë tuaja “briliante” për të parfymosur frymëmarrjen tuaj si satisfaksion në ndërkohë flisni në publik me cinizëm dhe mënyrë përçmuese për hadithet, për koleksionuesit më të mëdhenjë të hadithit, siç janë imam Buhariu, Muslimi, komentuesit e kurainit fisnik etj, që konsiderohen kapitali më i vyeshëm i këtij ummeti dhe i kësaj feje.

Problemi juaj është se hulumtuesit perëndimorë, orientalistët etj, që publikojnë hulumtimet e tyre, perspektivat e tyre të reja ose intuitat e tyre nuk mërziten për ju, as që ju intereson përpjekja juaj gjoja për të filtruar trashigiminë islame të brezit të parë të sahabeve, mospajtimet mes tyre dhe qëndrimet e tyre për situata të caktuara, i lexuat ju publikimet e tyre ose jo, kjo fare nuk çon peshë për hulumtuesit perëndimorë, ju jeni vetëm përsëritës mekanik e asgjë më shumë!

Fatkeqësia juaj më e madhe është që orientalistët dhe hulumtuesit e ndryshëm, kur shkruajnë kërkimet e tyre serioze, i shkruajnë më së shumti në anglisht, gjermanisht ose frëngjisht. Ata shkruajnë nga zemra e gjuhës që ata mendojnë, duke ilustruar me shembuj dhe i zhvillojnë, por ju i përktheni idetë e tyre në mënyrë joadekuate me një standart të ulët të gjuhës.
Dhe ju shkruani për atë që mendoni se e kuptoni, por ju realisht shkruani në një gjuhë të varfër, të errët, përplot kundërthënie e paragjykime, duke mos njohur kontekstin e vërtetë të zhvillimit të proceseve, duke u thirrur në disa autor dhe figura të parëndësishme historike, dhe krejt në fund në mënyrë të vetëdijshme të krijohen dilema edhe më të mëdha ndaj burimeve të rëndësishme të fesë, siç janë komentet e kuranit, sahihu i buhariut, historia islame, etj.

Shqiptarët ballafaqohen dhe sfidohen me probleme shumë më të mëdha serioze, siç janë papunësia, korrupsioni i madh që shkatrroi shoqërinë, nepotizmi, fajdeja, përhapja me të madhe e kazinove dhe kumarit, narkomania, shkurorëzimet e shumta, aksidentet e përditshme në rrugë, vrasjet makabre ndërfamiljare, shëndetsia e cila është jashtë çdo standarti jetësor, kequshqimi, mungesa e barnave etj, dhe në këtë kohë të hapen dilemat dhe polemikat, se meleku Xhibril çfarë realisht përfaqëson, cili sahabij kishte më shumë apo më pak të drejtë, edhe atë në rrjetet sociale ku masa nuk është e përgaditur dhe njohtuar me detajet që realisht më tepër bën dëm sesa dobi, në vend që këto dilema të diskutohet në koluaret akademike shkencore, mendoj që kjo nuk është prej urtësisë dhe mësimeve madhore të islamit.

Kur do të kthjellohemi dhe të zgjohemi nga letargjia që të bashkëjetojmë me realitetin, problemet serioze të shoqërisë dhe hallet e njerëzve?!

Kur do të diskutojmë për vëllavrasjet brenda familjeve shqiptare?!

Kur do të flasim për delikuencat e të miturve, për korrupsionin, për fajden, për shkurorëzimin?!

Pse të mos flasim për aksidentet në rrugë që po korrin jetën e dhjetëra bashkëkombasve tanë në çdo muaj!!

Pse të mos flasim për rëndësinë e ruajtjes së ambientit, natyrës, pyjeve etj?!

Cili është projekti ynë konkret në këtë drejtim?!

Cila është në dobi të popullit tonë ?!!

– Të merremi me mospajtimet e disa sahabeve ( Allahu qoftë i kënaqur prej tyre) që për mendimin tim janë pikpamje të ndryshme e jo mospajtime, që jetuan para 1400 viteve apo të shohim hallin e popullit tonë që është buzë dëshprimit të madh që me projekte konkrete t’i dalim në ndihmë këtij populli të përvuajtur historikisht.

-Populli ynë këtë e pret nga hoxhollarët, dhe jo debate “bizantine”të stilit” :

-A është e vërtetë se Ademi a.s. është mashkull?!

A martohen xhinët a jo?!

-A ka argument në kuran pse duhet me marrë frymë me hundë e jo me veshë?!

Vërtetë kjo flet për mjerimin tonë shpirtëror dhe intelektual..turp na qoftë.

O Zot na jep mend se tru ka edhe lopa.

#P.s.me shkas “një farë debati”