Një natë Omeri ibn Hatabi e mblodhi familjen e tij dhe ju tha:

A e dini pse ju kam thirur!? Disa nga ju mbase mendojnë, babai ynë tani është Udhëheqësi i Muslimanëve, e ne jemi fëmijët e tij dhe kur dikush prej nesh dëshiron të bëj diçka, njerrëzit do i japin përparësi. Dua ta dini se babai juaj i ka ruajtur devetë e Hatabit

Babai juaj ka mbledhur shkure (drunjë për zjarr) për tezet e veta dhe ato në këmbim i jepnin një grusht Hurma ose Rrush. Familja jonë nuk kishte ndonjë pozitë të rrëndësishme në mesin e Kurejshëve. Benu Adijj (fisi i Omerit r.a.) ishin shumë më poshtë në pozita se familja e Abdulmenafit, Mahzemit dhe tjerëve. Allahu na griti me Islam. Prandaj kur të jap urdhër për të ndaluar diçka, ju të parët do të largoheni nga ajo. Pasha Allahun, nëse ma sjellin cilin do nga ju, e të ketë bërë diçka që ua kam ndaluar njerëzve, unë do t ia dyfishoj dënimin për shkak të afërsisë familjare.

Ishin këto fjalët e Omer Ibn Hatabit, drejtuar familjes së tij, menjëherë pasi u zgjodh Halife i Muslimanëve, pas vdekjes së Ebu Bekrit. Ishte i ashpër me të pasurit dhe i butë me të varfërit.

Një udhëheqës të këtillë, sot nuk do e gjeni dot në gjith globin. Në kohën e tij, muslimanët luftonin në dy fronte të mëdha. Në Siri kundër Bizantin, ndërsa në Irak dhe Iran kundër Persëve. Sot ato toka janë shëndruar në vareza të muslimanëve. Jo për shkak të fuqisë së armiqve të jashtëm, por për shkak se arabët nuk po gjejn burra si Omeri, Halidi e Ubejdi.

IKRE